capetown macerasına devam...

Afrika'dan döneli tam tamına bir yıl oldu ve ben hala bitiremedim yazacaklarımı, tabii safi işim yazmak değil de ondan böyle oluyor...Bazen çok yazasım geliyor ama geçemiyorum pc başına ya da kağıt kalemi alıp hadi oturayım yazayım olmuyor hemen çünkü iş güç var:/ neylersin hayat!!!
son zamanlarda bir kaç günlüğüne bir yere kapanıp okumak ve yazmak istiyorum der durur olduydum, bir de film izlemek ve  uyumak;tembellik yapmak yani... Kısmet oldu mu? Hayır tabii ki.Ama en azından artık okumaya ve yazmaya vaktimin daha bol olduğu başka bir işim var. Ne yapalım buna da şükür.

Eğer şu önümüzdeki ay içerisinde Afrika ve Makedonya yazılarını tamamlar isem Romanyayı yazmak için de geç kalmamış olacağım diye umut ediyorum.

 Az önce eski yazılara baktım nerede kalmışım diye, en son 2 eylül 2011 i anlatmışım, Capetown'daki 4. günümüzü yani şimdi sıra 5 te:) sonra 6. günümüz var vee biter Afrika macerası, tabii yazacaklar hiç bitmiyor ya daha oradaki yemeklerle ilgili bir yazı yazasım var ama kimbilir ne zamana kısmet olur bilinmez :/
Neyse evet 5. günümüz; ev sahibimiz çok centilmen :) Çok da yoğun ama akşam için adımıza yazılmış Vip davetiyelerimiz var açılışa:D hheeheh cok sanslıyız, kendisi birçok vasfının yanısıra şehirde düzenlenecek olan uluslararası kukla festivalinin direktörlüğünü yapıyor o gün de açılış korteji var akşam da açılış kokteyli.

Önce bizi aldı yürüyüşe götürdü ; oldukça renkli kocaman kuklalar var, resimlerini hemen koyuyorum yoksa tarif edilmez, onlar hazırlıklarını yaparken de oradaydık bir kaç kişiyle tanışıp sohbet ettik ve ardından kortej başladı. En önde davullarıyla müzisyenler vardı arkada kuklalar, başka performanslar sergileyenler sergileyecek olanlar, broşür dağıtanlar, bizler, diğerleri......

Kortejden sonra da bir kaç gösteri izledik çimlerde oturup, hava bir değişik; mesela Pravanya'da kaldığımız günler yağmur, soğuk, rüzgar ve karanlıktı, ama fotoğraflardan da anlaşılacağı üzere daha güneşli ve kuru 3 eylül günü:)
Akşam açılış var Sath smokiniyle hazır, oğlu ve ailesinin diğer üyeleri de orda. Oğlu da smokin giymiş maşallah pek tatlı olmuş yavrucak, Sath'in annesiyle tanışıyoruz önce koktely var kalabalık insanlar sohbet edip birşeyler atıştırıyorlar, kendince herkes şık giyinmiş peki ya biz?

Aman tanrım halimiz tam bir felaket, hem gece hava soğuk hem de aklımıza hiç gelmemiş olmalı ki yanımıza şık birşeyler almamışız:( 40 gün boyunca bambi ve babunlarla  bir kampta yaşamışız ve gercekten proje boyunca dış görünüşüze pek önem verdik diyemem, kıyafetler de fazla günlük ve spor, durumu tek kurtaran Lara'nın elbisesi ama o da soğuk diye üzerine bir parka giydi mecbur , fotoğraf koymuyorum hayal de etmeyin bence rezil durumdayız hepimiz:(




Oysa bir daha ne zaman böyle bir ortama gireriz, yani tabi gireriz de hayatımız boyunca bir daha Cape Town'a gitmek nasip olur mu o kısmı bilemicem, yoksa olsa biz koşa koşa gideriz zira pek sevdik şehri. Ömrümüzün bir kısmını neden orada geçirmeyelim ki ?

Önce bizi aldı yürüyüşe götürdü ; oldukça renkli kocaman kuklalar var, resimlerini hemen koyuyorum yoksa tarif edilmez onlar hazırlıklarını yaparken de oradaydık bir kaç kişiyle tanışıp sohbet ettik ve ardından kortej başladı. En önde davullarıyla müzisyenler vardı arkada kuklalar, başka performanslar sergileyenler sergileyecek olanlar, broşür dağıtanlar, bizler, diğerleri....

kortej sonrası bizi her hafta gittiği organik pazara götürdü ama sanırım onu bir sonraki yazıda anlatmalıyım, çünkü oradan da paylaşmak istediğim bir dolu resim var.

Sath açılış konuşmasını yaptı sonra da hazırlanan gösterileri izledik ve ardından bizi açılış partisine götürdü...
Böylece Capetown da bir günü daha devirdik ama dediğim gibi organik pazar resimleri bir sonraki yazıda...