akıntıya karşı yolculuk..

Blogum için tembellik hakkı ile ilgili bir yazı yazmıştım, sıkıntıdan patladığım ve hiç konsantre olamayıp hiç bir şey de anlamadığım bir rekabet hukuku dersinde ..Bütün arama kurtarma çabalarıma rağmen odamdaki enkazdan sağ çıkamadı , bulamadım onu:/ O anki ruh halimi ve yazdıklarımı yakalayamam yine de aynı başlığı atıp atmama konusunda tereddütlerim var ..yazının sonunda karar vereceğim sanırım buna..


Çok sevdiğim bir laf var , küçükken din dersinde öğretmişlerdi, "hiç ölmeyecekmiş gibi bu dünya için, her an ölecekmiş gibi de öbür dünya için çalış" diyordu. Şimdi neden bu lafı yazdım sanırım oraya birazdan geleceğim ya da daha çok her an da ölebiliriz yav bukadar uzun planlara ne gerek var kısmına takılmış olacağım zira yazının ilerleyen satırlarında bunu fark edeceksiniz..


Acaba çoktan iş hayatına atılmış mı olmalıydım? Şu yaşa geldin hala okuyorsun Büşra! Bir bok mu oluyor okuyunca? Sevip sevmemen önemli değil yapacağın işi para kazanmak lazım asıl nokta o..Deli gibi çalışmak lazım.Ne de olsa evlenilecek, çeyiz alınacak.. sonra muhteşem evlerde yaşamalıyız ,pahalı mobilyalar..lüks arabalarımız olmalı..Harika bir düğün yapmalıyız.. arkasından da 5 yıldızlı otellerde balayı...Aaaa sonra çocuklarımız, aman tanrım kesinlikle kolejlerde okumamalılar, ne isterlerse almalıyız, asla hayır yok, marka giyincekler ,,ve böyle bir gelecek için geç bile kaldık çalışmaya başlamak için...Eyvah!!!!


Peki ya ben bunlarla mutlu olmuyorsam , Bir düzen kurmayı, bir yere kök salıp ömrüm boyu tatiller dışında oradan ayrılmamayı istemiyorsam? Tam aksine dünya benim evim olsun, sırt çantamla heryeri gezebileyim , hergün yeni insanlarla tanışıp öyle mutlu olabilirim diye düşünüyorsam?


Dolaplar dolusu  kıyafetlerin, lüks arabaların, pahalı yerlerde yenen yemekler yerine başka şeyler hayal ediyorsam ve en önemlisi de bunlar için en güzel yıllarımı heba edip, sevmediğim bir sektörde ve işte , gecemi  gündüzüme karıştırıp, mutsuz olup, sıfır sosyal hayata tahammül etmek istemiyorsam...


Hadi canım ! Saçmalama! Kim istemez ki bol para, lüks bir yaşantı ve dolaplar dolusu giysi? Hele ki bir kadınsan; kıyafet-ayakkabı-çanta üçlüsüne dayanamazsın ve bunları reddetmen mümkün değil!!!
Tekrar ve tekrar söylüyorum sacmalama Büşra!!


Tamam pes ettim ..para ve bunlar mutlu edebilir insanları ama etmeyebilir de,,hem aileden zengin değilsen bunlar için bukadar çabalamak ve bu günlerini ziyan etmek yerine daha azıyla mutlu olmayı öğrenmek belki de daha akıllıcadır?


Belki belli bir yaştan sonra aile kurmak , coluga cocuga karışmak isteyebilirim kimbilir? Ama şu an için daha farkli hayallerim var:) 


Ya da şöyle bir karşı tez; ama güzel bir gelecek için çalışıyoruz diyeceklerdir muhtemelen..
hıhı evet belki de okadar şeye sahip oldum , çalıştım didindim oh be şimdi oturup tadını çıkarabilirim rahatım dediğin an ölmeyeceğini kim garanti edebilir? Belki de yarın bir arabanın altında kalırsın, sarhoş bir sürücünün kullandığı..Kesinlikle paranoyak değilim , karamsar falan da düşünmüyorum...Sadece hayat çok kısa olabilir diyorum..


Devamı sonra şimdilik bukadar yeter:)