italya günlükleri 3..

16 eylül 2009, Çarşamba

18.45

Bahsetmemiz gereken biri daha var. Pierro!  Italya’daki babamız. Kaldığımız yerin sahibi ve özellikle Türk kızlarını çok seviyor. Yemeklerimizi beraber yiyoruz, azıcık olan İtalyancamızla onunla sohbet etmeye çalışıyoruz, biz ona türk kahvesi pişiriyoruz, o da bize esspresso J sonra bide ona kahve falı bakıyoruz kıvranarak:D  kıvranarak çünkü İtalyanca sözcük dağarcığım buna yetmiyor :S  Ama o da İngilizce bilmiyor. İnanılmaz tatlı, şirin bir insan. Onunla dedikodu bile yapıyoruz. Bu sabah kahvaltıda peynir yemek istediğimi söyledim, genelde tuzlu şeyler yeriz sabahları dedim. Ortadan kayboldu  sonra bir de baktık ki elinde kocaman bir paket Büşra Büşra diye bağırıyor. Gidip fırından sıcacık foccaci’lar almış bana J Bir de köpeği var , adı “Lapo” her daim onunla…

Evden ayrılışımızın 4. Günü eğer bugün ayın onaltısı ise;  burada –yani projelerde- tamamen soyutlanıyor  insan dış dünyadan, unutuyor her şeyi, günlerden ne olduğunu ,  tarihi bazen saati…

 Sanki uzun zamandır burada bu insanlarla yaşıyormuşuz gibi hissediyoruz. Joe ve ekibi ( Igor, Doniellex2) her zamanki gibi mutfakta son ses müzik kendilerinden geçmiş bir şekilde akşam yemeğimizi hazırlıyorlar. Piero  köpeğiyle etrafta dolaşıyor ve beni gördüğünde gelip bir öpücük kondurup nasıl olduğumu soruyor…

18 Eylül 2009

23.45

Dün ne muhteşem bir gündü, bugün de macera dolu, yarın bizi nasıl bir gün bekler  bilinmez … Dün New York Times’in dünyada görülmesi gereken yerlerden biri olarak gördüğü küçük bir kasabaya gittik… Bolgheri… 50 kişi üzerimizde turuncu tişörtlerimizle  bisiklet sürerek küresel ısınmaya karşı çıkmaya çalıştık. Giderken  bisikletim yüzünden aksayan –bana göre aksayan- kısmını saymazsak , kasaba süperdi. Her yerin düzenli ve  temiz olması beni inanılmaz cezbediyor. Bir AB  ülkesinde  yaşamalıyım saırımJ  Dönüş yolu da muhteşemdi. Güneş batmak üzere, etraf yemyeşil …Her taraf üzüm bağları, zeytin ağaçları ve eski taş eserlerle dolu,  cennetteyim galiba, benim cennetim J inanılmaz keyifli, rahatlatıcı ve mutluluk verici. Bisikletleri seviyorum, doğanın içindeyim, düzenli ve temiz , İtalya ve eski evler … daha başka bir şey yazmaya gerek yok sanırım.

19 Eylül 2009

10.05

Dün gece bitiremedim yazacaklarımı.  Şu an trendeyiz. Pisa’ ya gidiyoruz . Düne gelince dünde yazdığım gibi macera doluydu. Popolonia diye bir yere gittik. Eski bir kale, daracık sokaklar, minicik bir kilisesi var.  Küçük ve turistik bir yer dolayısı ile gezmesi uzun sürmüyor. Kalenin manzarasından bahsetmek istemiyorum çünkü anlatılmaz zannımca, fotolardan takip edebilirsiniz ..Sonra da dediler ki  “ Bocca della fate “ diye bir yer varmış, ünlüymüş, yüzmek için güzel yermiş ama yürümesi zormuş. Zorlu bir parkurmuş;  orman içinden yürümek lazımış;  öyle duyduk… Ama zorluklar bizi yıldırmaz demi.  Önce yola ben, Derya, Andrew koyulduk ve sonra kaybolduk ormanın içinde , sonra sesler duyduk aman dedik bulduk bizim grubu, ama bulduğumuz kaybolmuş Güneyhan ve  Oğuzdu:S  Neyse bu sefer beşli halde yola koyulduk düşe kalka … Dedik ki dere yatağını takip edersek elbet denizi buluruz.  Hala azimliyiz ve yılmıyoruzJ Sonra yine sesler duyduk. Bu sefer bulduğumuzdan emindik J Ama  hayır yine bulduğumuz kaybolmuş 3 Bulgar kızdı. Yok artık demeyin ! Sonunda güzel haber: denizi bulduk JSu muhteşemdi ama kaybolduğumuzdan sadece 10 dakika kadar kalabildik  orada:S

Dönüş yolunda bu sefer grubu bulduk ve onlarla doğru yoldan geri döndük, bu yol bizimkine göre daha rahattı en azından ve sonra kampa  dönüş….

Mutfağa sızdım bu arada…Artık girmeme izin veriyorlar :D Geçen gün bizim türk grubunun yemeğini ben pişirdim. Domuz eti yemediğimiz için bazen ayrı yemekler hazırlıyorlar bizim için . Dün de pizza hamuru yapmayı öğrendim Daniel’den… Onun çırağı gibi peşinde dolanıyorum ve derse onu yapıyorum.Kocaman önlüğümle , elimde eldivenlerim ve kafamda eşerbımla çok komiğim:D Türkiye de hep şey derdim; Türkiye’de pizza yemiyorum çünkü bit gün italya’ya gidip orada nasıl yapıldığını öğreneceğim , işte o dündü:D Çok mutluyum .. Bu arada mükemmeller, bütün incelikleri ve püf noktaları biliyorlar yemek konusunda.. Bence onları da çekici kılan bu;) Türk erkekleri adına üzülüyorum:P