Romanya maceralarını anlatam garii:))

Uzun zamandır yazmak istiyorum , aslında her seyahat yazım sanırım böyle başlıyor, hatta Romanya'da iken yazmak istedim canlı canlı.. Evet derneğin blogundan hemen oradan canlı yayın diye yazıp bir şeyler gönderdim ama daha çok projeye dair şeyler yazmıştım; oysa bizim proje öncesi bir kısa Bükreş maceramız var idi...
Diyorum ya ne zamandır aklımda diye ama bir türlü oturup yazamadım yine -her zaman ki söylem burada kendini tekrar etmekte-
Neyse sonra dün sabah İz Tv'de bir gezi programında bizim Şubat dizisindeki komiser arkadaş -adını hatırlamıyorum- Bükreş'i anlatıyor. Dedim yaz garii aylar oldu ayıp onun üzerine yazılcak başka yerler de oldu , Strassbourg bekler mesela:)

Uzun lafın kısası - ama ben heple böyle uzun girişler yapıyorum sanırım:/- dün ki program vesile oldu ben de kaleme alıyorum efenim:)

Şimdi biz bu seyahatlerin hepsini Allah razı olsun Avrupa Komisyonu sayesinde yapıyoruz:) Ben ve 6 Türk genci daha Sabiha'dan uçağa bindik Bükreş'e indik. Hep daha önce giden arkadaşlardan duydum tabii Romanya'yı, uzun zamandır da gitmek istediğim bir ülke idi. Kendimce bunun için de bir dolu sebebim var; ilk sebep İm Juli filmindeki Romanya sahneleri; o filme bayılırım hele Romanya sahneleri pek eğlencelidir:) Fatih Akın o sahneleri fotoğraflar ve eğlenceli bir müzik eşliğinde kolajlayarak ortaya çıkarmış. -Bak gene izleyesim geldi ki kaç kere izlediğimi hatırlamıyorum-
ikinci sebep Roman nüfusunun yoğun olduğu bir ülke  olması, Çingenelere karşı özel bir ilgim var ya, bir de tez konum onlarla ilgili olunca... Tabi bir de ben  incelenecek ülke olarak Romanya'yı seçtim. Bu da demek oluyor ki daha çok gideceğiz:)

Neyse arkadaşlardan öyle pek güzel şeyler duymamıştım aslında, çok fakir bir ülke olduğunu söylenmişti tabii bunu biliyoruz, bir de öyle ballandıra ballandıra anlatan çıkmadı hiç bugüne kadar...

Ama ben sevdim:) Yani öyle her yeri görmedik farkındayım ama yine de sevdim. Mesela Braşov harika bir yermiş ama vaktimiz kalmadı oraya gitmeye, ben de bir dahaki sefere o zaman dedim...

Bükreş'i sevdim ama ben, kim ne derse desin... İndik hava alanına elimizde bir dolu valiz hedefimiz kalcağımız hostel, daha önce rezervasyon yaptırmıştık zaten, adı "Explorers Hostel " eski bir bina, ama bence şirin -eski binalara ve mobilyalara bayılan biri olarak- çalışan kız da pek yardımsever. Sağolsun  bize harita verdi anlattı napalım nereler gidelim diye, yemek yemek için tavsiyerler aldık ki çok acızzzz:/ Hemen eşyalarımızı bıraktık sokağa attık kendimizi yemek için. Hatta hosteldeki kız bize yemek indirim kartları bile verdi:)

En yakındaki yere kendimizi attık ve karnımızı doyurduk. Arkasından kah tariflere uyaraki kah haritadan ilerleyerek kah yolumuzu kaybederek ilerledik ve dedik bir kahve molası verelim; hem de benim katılımcılarla toplantı yapmam lazım. Birbirimizi bir çoğu ile ilk defa hava alanında gördük, zira herkes başka bir şehirden...
Bu sebeple daha önce ekipçe toplaşıp bir toplantı yapamamıştık, oturduk konuştuk biraz, kendimizi anlattık, ben programdan bahsettim ( bakınız gençlik programı : www.genclik.gov.tr), projeden bahsettim ve beler yapacağız projede onları konuştuk. Bir çoğunun ilk gençlik projesi olacak , bazılarının da ilk yurtdışı deneyimi....

Bir sonraki yazıda söz Bükreş'e geçiyorum :) çenem düşük, kalemim de sanırım:/